Na alweer 5 dagen op mezelf in een tropisch land, heb ik het gevoel hier al weken te zitten en voel ik me helemaal goed als ik door het (relatief) kleine centrum loop. Voordat ik vertrok had ik weinig inzicht in alles wat me te wachten zou staan en was het allemaal toch best spannend.
De eerste dagen heb ik lekker rustig aan gedaan, goed geslapen om aan het tijdsverschil te wennen en overdag op verkenning door de stad.

Al snel bleek dat het tussen 11 en 15 eigenlijk te warm is om actief te zijn en dan kun je je beter koest houden en het liefst bij het water zitten. Helaas wist ik dat eerst niet en daarom was ik zwoegend en zwetend een kleine wandeling begonnen door het centrum, langs de centrale markt, de waterkant, naar fort zeelandia en dan door de palmentuin naar zus&zo(een redelijk vernederlandst guesthouse/restaurant) en terug naar de waterkant om wat te eten. Nat van het zweet heb ik daar mijn eerste langverwachte saoto-soepje gegeten! Daar kwam ook een Nederlandse Surinamer (of een Surinaamse Nederlander??) erbij zitten en hij raadde me aan om vooral tussen 12 en 2 niet teveel te doen. Een wijze les op mijn eerste dag dus.

De tweede dag heb ik het beter aangepakt, om 9 uur vertrokken en dan direct naar de centrale markt, wat een grote overdekte markt is aan de waterkant. De waterkant is trouwens de straat van het centrum die langs de Suriname rivier loopt. Op die markt heb ik allemaal soorten fruit gekocht, die ik perfect als ontbijt kan gebruiken, omdat ik niet zoveel zin heb ik brood, wat je hier in het guesthouse kan krijgen, met kaas(!). Vanaf 10 of 11 uur ofzo gaan de eethuisjes en kraampjes open en kun je al het heerlijke diverse eten van hier krijgen! Toen ik terug kwam ben ik bij het zwembadje van het guesthouse gaan liggen en daar heb ik Paul en Marleen ontmoet, een Nederlands stel die hier al twee weken zitten en eigenlijk heen en weer vliegen (niet letterlijk, maar emt een jeep/auto) tussen de het binnenland en Paramaribo, allemaal mooie trips de jungle in! Met hun heb ik toen ''s avonds wat gedronken bij 't vat, een populaire barretje hier. Daar was ineens het plan om de maandag erop met een groep van 7 de jungle in te trekken voor 4 dagen! Ik was een beetje overdonderd maar ik kon zeker geen nee zeggen, want de jungle hier lijkt me eigenlijk het ultieme Suriname, het binnenland met alle dieren en natuur waar nog zo weinig van aangetast is! Maar het was nog maar vrijdag en die Surinaamse gids, Robin, zou dat wel regelen! Wow! Ze hadden het over anaconda's spotten, kaaimannen vangen, aapjes zien en kamp maken, midden in het oerwoud! Dit had ik niet zo snel verwacht, dit soort dingen had ik op mijn lijstje staan voor over een paar weken!

Dat weekend heb ik 1 dag de stad verkent met Eelke, een Groningse student die net klaar was met 4 maand stage. Hj kende leuke tentjes en buurtjes en hij wist waar we goed konden eten! We hebben superheerlijke roti gegeten bij Joosje en daarna het centrum gelopen en vervolgens met de taxi naar de dierentuin geweest. Het was best een mooi park en het leukste was de kans dat er wilde dieren uit het bos op de hokken van de soortgenoten gingen zitten. En dit gebeurde zowaar! Wilde doodskopaapjes slingerden door de bomen aan de rand van het park  en kapucijneraapjes(?) klommen op de hokken van hun soortgenpoten en in de bomen eromheen! Daar heb ik ook de anaconda gezien die in het programma 'echte meisjes in de jungle' een meisje, Ymke, heeft gebeten!!! Hij lag er nu rustig en veilig achter slot en grendel bij gelukkig.

De volgende dag heb ik een fiets gehuurd, maar helaas heb ik me daar op verkeken! Ik had gelezen dat ik bij het guesthouse een fiets kon huren, maar er moest wat gebeuren aan de fietsen dus ik moest even lopen naar zus&zo, waar ze goede fietsen hebben. Daar wilde ik dan ook ontbijten voor het vertrek naar de overkant van de rivier, wat ik wilde gaan verkennen. Zij waren op zondag echter pas om 11 u open, dus mijn vroege planning liep een beetje in de soep. En zo werd het al snel warmer en warmer.

Toen ik eindelijk vertrok was het al snikheet, ik fietste naar de grote brug over de Suriname rivier en was eerst van plan om er langs de vangrail overheen te lopen, maar dat was geen pretje, want er waren allemaal gaten. Dus ben ik gewoon over de brug gefietst, wat volgens Eelke best kon. En het ging ook best goed. gewoon aan de linkerkant blijven en blijven fietsen! Maar die brug is stijl en lang! Ik had het gevoel dat ik bijna van mijn stokje ging toen ik eenmaal boven was, dus snel naar beneden gezoefd en toen onder het eerste afdakje dat ik tegenkwam neergecrasht. Waterdrinken en afkoelen. Na een kwartier ofzo kwamen ineens twee mensen langsfietsen waar ik toevallig die ochtend bij zus&zo het hek voor had open gehouden. Zij spraken mij aan, want ze herkenden mij en ze waren verdwaald, terwijl ik nog niet één seconde had nagedacht op welke weg ik zou zitten en welke kant ik op moest, ik was allang blij dat ik weer een beetje op adem kwam zonder tegen de vlakte te gaan. Ik denk dat het in de zon zeker wel 35 graden was (hoewel ik erg slecht ben in schatten). Het was niet aangenaam.

In ieder geval, deze mensen, Mick en Anita, wilden ook naar plantage Peperpot, net als ik. Dus met hen heb ik een stukje gefietst, maar de zon was zo verschrikkelijk heet en het was echt niet lekker, dat we na een half uur drijfnat een Chinees winkeltje in zijn gegaan, waar ik twee flesjes markoesasap kocht en een flesje water. Want de liter die ik zelf mee had was al warm en bijna op. Zij besloten hun route aan te passen en richting de veerboot in het noorden te fietsen en ik ging door naar Peperpot. Om de reis samen te vatten werd ik bang voor een zonnesteek, want ik had geen pet of hoed, dus heb ik mijn hemd op mij hoofd gebonden, als een ware toerist. Het was een barre tocht en bij peperpot ben ik overal te snel langs gecrosst om maar zo snel mogelijk weer thuis te zijn. Helemaal oververhit, bezweet en onder de modder (de weg was niet meer zo goed na de regen van die nacht) kwam ik aan bij het natuurpark. Een natuurpark dat wel erg mooi was, maar toen ik las wat voor groot wild daar allemaal liep ben ik nog maar een stukje harder gaan fietsen! 

Op de terugweg weer over de brug en net voordat ik erop ging begon het te stortregenen! Kletsnat, met de wind in de rug! Dus besloot ik nu toch maar te lopen over de brug wat best heel mooi was, maar vooral heel nat... Kletsnat kwam ik terug bij zus&zo, maar de man van de fietsen was al weg, dus ben ik tijdelijk mijn borg (rijbewijs) kwijt. Daarna kwam ik terug bij Albergo, mijn guesthouse en daar waren Paul en Marleen net terug van hun jeep safari, en zij kwamen met goed en slecht nieuws. Goed nieuws: ze waren optijd terug voor de trip van de volgende dag! Zij wilden nog wel gaan, echter hadden we niks meer van de gids gehoord, dat was het slechte nieuws. En toen we daarna wat gingen eten bleek dat de trip niet door ging. Helaas, heel jammer, ik had er eigenlijk wel op gerekend! Het klonk juist als een geweldig eerste jungle-avontuur... Blijkbaar moet ik nog leren dat je niet iedereen hier op z'n woord moet vertrouwen. Hierin was ik ook de enige die zo goedgelovig was, want ik was de enige die zijn slaapplek had opgezegd...